Aangekomen in Ghana!

Op woensdag 10 juli zijn we om 15.15 vertrokken vanuit Nederland. We hadden een goede vlucht met leuke films. Om 8 uur Ghanese tijd kwamen we aan in Accra, de hoofdstad van Ghana. Toen we in Accra aankwamen moesten we met een busje naar de 'luchthaven' om langs de douane te gaan en onze bagage op te halen. Mijn bagage kwam natuurlijk weer als laatste. Daarna hadden we een taxi genomen naar het hotel en heerlijk geslapen.

Donderdag zijn we vroeg opgestaan, omdat we dachten dat we de bus van 7:00 uur moesten hebben naar Tamale. Deze zou voor ons gereserveerd zijn. Toen we daar aankwamen om 5:30 bleek dat het ticket niet gereserveerd was en dat de bus vol was. We hebben toen onze contactpersonen opgebeld. Zij vertelden ons dat de bus al vol zat toen ze reserveerde en dat er een ticket voor de bus om 15:00 was gekocht. Een vrouw had deze voor ons gekocht. Wij zouden terug gaan naar het hotel en de vrouw zou het ticket naar ons toe brengen. Om 13.00 hebben we maar weer gebeld, omdat we nog steeds geen ticket hadden. We moesten alvast naar de bushalte gaan en ze zou daar heen komen. Eenmaal daar bleek dat ze naar de bushalte had gebeld en dat we bij eerste stop onze tickets kregen. We gingen de bus in en kregen inderdaad in Achimota onze tickets. Onze busreis kon dus beginnen!
Elke drie uur maakte we een stop, de eerste stop was erg mooi, de haltes erna werden steeds slechter. Het was erg leuk om dwars door het land te rijden en veel te kunnen zien. De stoelen waren ruim en er was airco. Om 3.00 's nachts kwamen we aan in Tamale. Abraham heeft ons daar opgehaald en we zijn naar een hotel gebracht, zodat we nog wat slaap konden inhalen.
De ochtend erna zijn we luxe gaan ontbijten bij een gezellig restaurant. Vervolgens zijn we door Tamale gereden, omdat Abraham nog wat dingen moest regelen. Zo kregen wij de kans om nog wat van de stad te zien. Rond 13.00 gingen we weer naar de bushalte om de bus naar Damongo te nemen. Deze bus vertrok rond 15.00. De bussen vertrekken hier als de bus vol zit (en met vol bedoel ik propvol!). Deze busreis was in het begin goed, we reden over een geasfalteerde weg. Daarna reden we over een zandweg met allemaal gaten in de weg, dit was wat hobbelig, maar was ook erg leuk! Toen we bij Abraham aankwamen waren de meiden al aan het koken. Er wonen drie meiden in het huis, omdat zij moeten leren koken, schoonmaken enz. De meiden moeten dit leren, omdat de mannen hier hen anders niet als vrouw willen.

Op zaterdag zijn we bij het weeshuis gaan kijken en hebben we de kinderen ontmoet. Ook hebben we twee Zweedse meiden ontmoet. Met hen hebben we gepraat over hun activiteiten. Daarna hebben we wat met de kinderen gespeeld. Om 12.00 zijn we terug gelopen naar ons huis en hebben we een soort spagetti gegeten. Dit was heel erg lekker! Daarna zijn we met Jolanda naar de markt gegaan (zij is een Nederlandse die in Kumasi woont en veel mail contact met ons heeft gehad). Deze markt was heel anders dan wij zijn gewend. Het leek een soort rommelmarkt. Iedereen zat met zijn producten op de grond en af een toe een kraampje. Ze verkochten vooral heel erg veel mooi stoffen!
We moesten op tijd terug zijn omdat er een groep bij ons kwam eten. Dit was een groep die vrijwillegerswerk doet in Tamale en naar Mole ging. Mole is een national park met wilde dieren. Het was leuk om te praten met mensen die overal vandaan kwamen! Er waren Duitsers, Spaanse, Engelse, Deense en iemand uit Amerika. Ook waren de Zweedse meiden komen eten.

Op zondag zijn we eerst naar de kerkdienst geweest die Abraham voor zijn weeshuis geeft. Alle kinderen uit het weeshuis komen dan bij elkaar om te bidden, zingen, dansen en uit de bijbel te lezen. Dit gaat er een stuk vrolijker aan toe dan bij ons! Rond 12:00 uur zijn we weer gaan eten. Na het eten begon het heel hard te regenen, na de regen hebben we eindelijk een internetkaartje en beltegoed gekocht. Toen we terug waren heb ik wat gekletst met de jongeren die hier waren. Ook ben ik met de meiden naar een klein marktje geweest om wat casave voor het avond eten te kopen. We krijgen straks een echt Ghanees gerecht te eten. Ik ben benieuwd haha!

Morgen gaan we helpen op de school. Natascha en ik krijgen het speciale klasje. Dit zijn ongeveer 12 kinderen, die heel slecht presteren. Deze kinderen krijgen na schooltijd extra les. Ook gaan we met de leerkrachten in gesprek. De leerkrachten hebben geen diploma en hebben niet gestudeerd om leerkracht te worden. Ze doen hun best, maar kunnen volgens Abraham wel wat tips gebruiken. Morgen eerst maar eens kijken hoe ze het doen!

Gelukkig zijn we al erg gewend aan de Ghanese mentaliteit. Een uur wachten kan ook drie uur wachten zijn, als je om 10.00 uur afspreekt kan dit ook om 11.00 uur zijn. Je weet nooit hoe laat iemand komt!

Hopelijk tot snel!